Tirsdag 01. Juni, 2004
Eg har etter kvart registrert at den nye røykelova no har trådt i kraft. Mellom anna var den forbausande frisk luft på Vågen Fetevare, noko eg eigentleg ikkje tenkte på før eg tok ein titt lenger inne i lokalet. Ellers var det jo så fint at dei fleste heldt seg ute, der det likevel er lov å gjere som ein vil, med omsyn til røyking, altså.
Så då eg kom heim i kveld, var debatten om den nye røykelova i gong — på NRK. Representantar for røykarar i programmet Standpunkt skreik ut No blir alle røykarar hindra i å ha eit sosialt liv, alle røykarar blir stengt ute. Høybråten vil at alle skal slutte å røyke.
Det siste skal eg ikkje uttala meg om, sjølv om eg ikkje trur at han med denne lova skal få alle røykarar til å slutte med uvanene.
Men å seie at alle røykarar blir hindra i å ha eit sosialt liv og at dei blir utestengde, det er vel å ta litt hardt i? No har det seg nemleg slik at denne røykelova ikkje hindrar folk i å dra ut på byen. Ein kan framleis vere røykar og dra på byen, ein må berre lat vere å røyke medan ein er på ein serveringsstad. Fordelen er at ein no kan ha med seg venner som tidlegare ikkje kunne bli med på byen på grunn av astma og allergiar, ein kan ta med seg barn på kaféar utan å vere redd for at dei skal bli dårlege av all røyken. Er ikkje det bra? Kan ein ikkje vere viljug til å ofre røyken sin til fordel for det?
Ein av debattantane i det nemnde programmet lurte på om ein burde ha lover for å beskytte heimesjukepleiarar/-hjelp, slik at dei ikkje vart utsett for røyk heime hos røykarar. No er det ein gong slik at røykfylte leilegheiter er det minste problemet for heimesjukepleiarar/-hjelp når ein er heime hos brukarar. Mangelen på tid og gode hjelpemidlar er kanskje meir kritisk med tanke på arbeidsmiljø. Belastningsskader på grunn av tunge løft og vanskelege arbeidsstillingar er nok meir utbreidd enn skader som følgje av røyk.
No skal det vere sagt at eg sjølv ikkje er røykar. Sigarettar er ikkje ukjende for meg, men eg kan nok ikkje setje meg inn i korleis det er å vere nøydd til å tenne seg ein sigg for å kose seg, på same måte som eg ikkje skjønar dei som må legge på pengar på ein speleautomat eller dei som må telje talet på vindauge i ei bygning før dei går inn.
Men kva fortel det om røykarar, når dei er viljuge til å bryte lover for å kose seg
? I tillegg gløymer ein i denne debatten å sjå på korleis det har gått i andre land der ein har innført totalforbud mot røyking på utestader.
Av: Chris, 01. Juni 2004, kl. 23.01
Dagbladet har samla ei rekke artiklar frå utlandet om den norske røykelova.
Av: Kenneth Brodal, 02. Juni 2004, kl. 01.01
Jeg har selv nettopp kommet hjem fra det utestedet jeg bruker å dra til, og det var herlig å kunne være der uten all den røyken.
Og det jeg faktisk oppdaga var at de røykerne jeg kjente kanskje var ute én gang på de tre timene jeg var ute, og antallet kjentfolk tydet ikke på at folk lar være å gå ut bare fordi de ikke kan røyke ute. Det tror jeg er et bevis på at folk faktisk klarer seg veldig godt uten den røyken, og at om et par år kommer folk til å le av at vi en gang faktisk hadde lov til å røyke på utesteer :-)
Av: Vegard, 02. Juni 2004, kl. 10.36
Nå skal det sies at de fleste røykere, meg selv inkludert, ikke har noe som helst i mot den nye loven. Tvert i mot synes jeg det er rett og rimelig at man tar mer hensyn til ikke-røykerne enn til røykerne.
At debattprogrammer alltid klarer å finne frem noen som mener hva-enn-det-skulle-være er heller ingen nyhet, men ikke bruk dét som grunnlag til å si noe om “røykere” som sådan.
Av: Chris, 02. Juni 2004, kl. 13.52
Eg er fullstendig klar over at desse personane ikkje representerer alle røykarar, og eg prøver så godt eg kan å ikkje dra alle over ein kam, då eg tilhøyrer ei gruppe mennesker som gjerne opplever at dette skjer jamnleg.
Samstundes håper eg at fleire røykarar som støttar røykelova står fram og seier dette. Det er viktig å få ei motvekt til dei negative reaksjonane som desse sjølvutnemnde ambassadørane for røykarar kjem med i media.
Til slutt: Støtt opp om “din” utestad, slik at heller ikkje dei får negative opplevingar av dei nye lovene, slik nokre er redde for.